چرا برای بزرگداشت عاشورا به روش بحث و گفتگو اکتفا نمی شود ؟
سوال این است که چرا این بزرگداشت باید به این شکل صورت بگیرد ؟ بی شک بحث درباره شخصیت سیدالشهداء ، تشکیل میزگردها ، کنفرانسها ، سخنرانیها ، نوشتن مقالات و پرداختن به دیگر امور فرهنگی ، علمی و تحقیقاتی در این باره بسیار مفید و لازم است ، اما این فعالیتها و اقدامات کافی نیست و در کنار آنها عزاداری نیز لازم است . با دقت در رفتارهای انسان می توان پی برد که دو دسته از عوامل در رفتارهای او نقش اساسی ایفا می کنند : دسته اول عوامل شناختی اند که موجب می شود انسان مطلبی را بفهمد و بپذیرد . دسته دوم عوامل درونی است که شاید تاثیر آنها در رفتار بیش از شناخت باشد . این عوامل همان انگیزه ها ، احساسات ، تمایلات ، گرایشها ، میلها ، غرایز و عواطف هستند.
خاطره حادثه ای را که قریب 14 قرن پیش رخ داده است ، چرا باید زنده کرد ؟ این رویداد ، ماجرایی تاریخی بوده که زمانه آن گذشته است چرا باید به پاسداشت آن مجالسی بر پا کنیم ؟
حوادث گذشته ی هر جامعه ای می تواند در سرنوشت و آینده ی آن آثار عظیمی برجای گذارد ؛ اگر چه حوادث تاریخی ، عینا تکرار نمی شوند ولی در جامعه شناسی ثابت شده است که جهات مشترک فراوانی میان رخدادها وجود دارد .قرآن کریم پس از نقل داستانهای پیامبران و اقوام گذشته می فرماید :
لقد کان فی قصصهم عبره لاولی الالباب ؛ در داستانهای گذشتگان برای صاحبان عقل و خرد عبرتی است .
یعنی احوال پیشینیان را بررسی کنید تا دریابید چه نقاط قوتی در کار آنان بوده است و شما نیز آنها را به کار گیرید و نیز ضعفهای آنان را ببینید و از تکرار آنها بپرهیزید .
افزون بر این در همه جوامع مرسوم است که از پاره ای از وقایع گذشته ی خود یاد کرده ، آنها را ارج می نهند و بزرگ می شمارند . این امر بر یکی از مقدس ترین خواسته های فطری انسان که خداوند در نهاد همه انسانها قرار داده – و از آن به حس حق شناسی تعبیر می کنیم – استوار است .
از آن گذشته ، چنانچه یاد آن خاطره ها در سعادت جامعه تاثیری داشته می تواند در زمان بیان آنها عامل موثر دیگری باشد . در این صورت گویا خود آن واقعه تجدید می شود . از آنجا که واقعه عاشورا رویداد عظیمی در تاریخ اسلام بوده و نقش بسزایی در سعادت مسلمانان و روشن شدن راه هدایت آنان داشته است این واقع در نظر ما بسیار ارزشمند است و بزرگداشت و بازسازی آن موجب می شود از برکات آن در جامعه بهره مند بشویم .