« دلم ، دلم را می خواهد نه امام ! »

داشتم با خودم فکر می کردم که چگونه می شود که این همه عاشق و مشتاق به امام زمان علیه السلام هست ولی امام زمان علیه السلام به میرزا علی فشندی می فرماید : مردم ما را به اندازه یک لیوان آب خوردن هم نمی خواهند ؟؟!! اگر مردم ما را می خواستند ما می آمدیم . 

دیدم به مانند کودکی می مانم که از صبح که پدر خانه را ترک می کند تا موقعی که به منزل می آید بهانه پدر را می گیرد و دائم هم از مادرش می پرسد : مامان ! پس کی بابا میاد ؟ ولی عصر که بابا از سر کار به منزل می آید ، کودک به بابا می گوید : بابا برام چی خریدی ؟ بابا هم با دادن مثلا یک شکلات بچه را خوشحال می کند ....

دریافت کلیپ تصویری
سایز: 7.35 مگابایت

عزیزان مطلب این است که ما باید طالب ظهور حضرت علیه السلام باشیم ولی به خاطر خود حضرت ؛ ما الان امام زمان علیه السلام را می خواهیم و دوست داریم و میل و اشتیاق به ظهور هم داریم ولی برای خودمان ! می خواهیم امام زمان علیه السلام بیاید تا مشکلات خودمان را حل کند ، گرانی ها را برطرف کند ، آرامش و امنیت و آسایش فراهم کند .

              گر از دوست چشمت به دستان اوست           تو در بند آنی نه در بند دوست
شاید اگر این مشکلات نبود اصلا دنبال حضرت علیه السلام هم نبودیم . در واقع ما دنبال حلال مشکلات می گردیم . دغدغه ما این نیست که ولی خدا ، حجت مطلق الهی به دلیل کردار بد ما در پرده قرار گرفته است . سوال و تلنگر این است که آیا تا به حال کمبود وجود امام زمان علیه السلام را در زندگی خود حس کرده ایم ؟ آیا تا به حال شده است که احساس کنیم بدون امام زمان علیه السلام نمی توانیم زندگی کنیم ؟ یک مثال بخواهم عرض بکنم این است که شما تصور بکنید شب است و در خانه نشسته اید به یک باره برق می رود ، آیا شما در همان تاریکی به سر می برید و هیچ اقدامی برای آوردن نور در منزل نمی کنید ؟ البته که پاسخ منفی است . چون نیاز به وجود نور را انسان احساس و ادراک می کنید تا جائی که می توانید برای تامین نیازتان تلاش می کنید . چه قدر برای اینکه به حجت خدا برسیم تلاش کرده ایم ؟ برخی ها تلاش می کنند و دعایشان هم این است که امام زمان علیه السلام را ببینند.

مرحوم آیت الله بهجت فرموده بودند :
بهترین شیوه ارتباط با امام زمان علیه السلام به دفتر امام زمان علیه السلام عمل کردن است . بالاترین دعا برای ایشان طاعت ایشان است .

یا علی