« دعوت از امام بدون فراهم نمودن مقدمات ظهور »

هر امر کوچک و یا بزرگی برای اینکه به نحو احسن انجام بشود و به هدف و غایت مطلوب برسد مستلزم این است که تمام مقدمات و زمینه های آن به خوبی فراهم شده باشد و به تعبیر برخی ها باید زیرساخت های آن مهیا شده باشد .

یک مثال بخواهیم عرض بکنیم این است که انسان می خواهد از یک مهمان پذیرائی کند از چند روز قبل تدارک می بیند و تمام چیزهائی که فکر می کند مورد نیاز است را فراهم می کند ، سعی می کند تمام نقایص را برطرف کند و خلاصه اینکه در حد توان تلاش می کند تا همه چیز را به خوبی رعایت نماید ، مثلا حتی بیشتر از اندازه هم غذا درست می کند تا یک زمان کم نباشد تا جلوی مهمان آبروداری شود ولی برای ظهور امام زمان علیه السلام .....

آیا به اندازه یک مهمان که قصد آمدن به منزل ما را دارد برنامه ریزی کرده ایم ؟ آیا خود را برای ظهور آماده کرده ایم ؟ آیا مقدمات و زمینه ی ظهور حضرت علیه السلام را فراهم نموده ایم و یا تلاشی در جهت آن انجام داده ایم ؟

عزیز من نمی شود بدون اینکه زمینه فراهم بشود امام علیه السلام را دعوت کرد . اگر زمینه ی باطن انسان گل آلود باشد ملاقات حاصل نخواهد شد . حرف این است که باید تلاش در جهت فراهم نمودن زمینه و مقدمات ظهور حضرت علیه السلام را انجام بدهیم و وظیفه  محبین حضرت علیه السلام به تعبیر آیت الله بهجت رحمت الله علیه ، طاعت و پیروی از امام علیه السلام است ، برای ملاقات و وصال ، نماز و ذکر و ورد لازم ندارد بلکه فقط باید در صراط مستقیم بود و تابع حضرات اهل بیت علیهم السلام . اگر انسان روی خودش کار کرد و به مقام معرفت به نفس رسید اینجاست که به مقام موت می رسد و در روایت شریف است که : من یمت یرنی ؛ هر کس بمیرد من را مشاهده می کند .

نتیجه اینکه ابتدا موت است و بعد وصال حضرت علیه السلام و موت هم به معنای از بین بردن رذائل اخلاقی و ادعای نفس است و اگر به فضل و توفیق الهی به موت رسیدیم دیگر لازم نیست ما دنبال امام علیه السلام بگردیم خود امام علیه السلام به دنبال ما می آیند ....

آئینه شو آئینه شو جمال پری طلعتان طلب       جاروب زن خانه را و پس مهمان طلب

یاعلی