تدبیر رهبر معظم انقلاب

استراتژیست برجسته امریکایی: تدبیر رهبر ایران در حال تحقق است

پاتریک کلاوسن: «تاکنون تحریم های جهانی بر کاهش درآمدهای ناشی از صادارت نفت ایران متمرکز بوده، ولی ظاهرا تهران تصمیم گرفته که فشارهای بدیهی تحریم ها را بپذیرد و در همان حال، از نقش نفت در اقتصاد خود بکاهد.»

رادیوفردا (radiofarda) ارگان رسانه ای سازمان سیا، گزارش داد: «"پاتریک کلاوسن" مدیر بخش پژوهش انستیتو واشنگتن در خاور نزدیک، به "نقش رو به افول نفت در اقتصاد ایران" پرداخته و نوشته که این تحول تازه، تلاش های غرب برای إعمال فشار به ایران از طریق کاستن از درآمدهای نفتی را کمرنگ می کند.»

 این منبع ادامه داد: «آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی، در پیام نوروزی خود با اشاره به تحریم ها گفت:‌ عیب اساسی که اقتصاد ما از آن رنج می برد، این است که متکی به نفت است؛ ولی ما می توانیم هر تهدیدی را به یک فرصت تبدیل کنیم.»

رئیس بخش پژوهش انستیتو واشنگتن در ادامه مقاله خود همچنین با اشاره به دگرگونی در فعالیت بازرگانان ایران و تغییر نقش سنتی آنان به صادرکنندگان محصولات این کشور، کاهش ارزش ریال و افزایش پایدار ارزش دلار را عاملی در نجات برخی از تولیدکنندگان ایرانی مانند باغداران و صادرکنندگان پسته از ورشکستگی نامیده و تصریح کرده:‌ «اگرچه این امر موجب محرومیت ایرانیان از پسته معروف ایران شده، ولی در همین حال سبب بهره مندی صادرات و اقتصاد ملی شده است.»

 به نوشته این استراتژیست برجسته امریکایی، گزارش ۱۷۹ صفحه ای سازمان گمرک ایران در مجموع با جزئیات نشان می دهد که تراز بازرگانی این کشور به آرامی بهبود می یابد؛ با این حال ایران هنوز هم موازنه منفی بزرگی در بازرگانی فرآورده های غیرنفتی دارد.

 در بخش دیگری از مقاله کلاوسن، بار دیگر به نقش تحریم ها و پیآمدهای مربوط به سیاست های تحریمی پرداخته و اشاره شده: «تاکنون تحریم های جهانی بر کاهش درآمدهای ناشی از صادارت نفت ایران متمرکز بوده، ولی ظاهرا تهران تصمیم گرفته که فشارهای بدیهی تحریم ها را بپذیرد و در همان حال، از نقش نفت در اقتصاد خود بکاهد. در چنین شرایطی، جهان غرب در کاوش برای یک استراتژی جایگزین [در قبال سیاست هسته ای حکومت ایران] نیازمند یک بررسی همه جانبه است و در این بررسی، شایسته است که مفاهیم نوینی در سیاست مربوط به تحریم ها مدنظر قرار گیرد.»

پاتریک کلاوسن در پایان می نویسد: «به نظر نمی رسد که دولت ایران از راه تحریم ها زمینگیر شود، شاید بشود امیدوار بود که روزی تهران به سیاست انزوای خود پایان دهد؛ ولی از سوی دیگر، ‌"بی تدبیری محض" خواهد بود که امید برای حل مسأله هسته ای جمهوری اسلامی را به چنان آرزویی پیوند زد.»